Szminka na kolanach – rozważania na Wielki Piątek

Cisza i chłód. Wielka cisza i wielki chłód. Gdy tylko spróbujemy postawić się na miejscu Chrystusa, bardzo szybko dostrzeżemy tę niebywałą tragedię. Będziemy się litować? Będziemy współczuć? Jeśli tak, to znaczy, że jest w nas sporo ludzkich odruchów. To dobrze. Tylko, że nie wystarczy.

Czytaj całość →

Wielki Post? A po co?

Parę dni temu, jak codziennie rano, udałem się do kaplicy. Niby wszystko było takie same – kaplica ta sama, współbracia ci sami, nawet Pan Jezus w Tabernakulum wyglądał jak zawsze. Jednak coś było nie tak. Wszystko szybko się wyjaśniło. Prorok Joel po raz kolejny zawołał: „Dmijcie w róg na Syjonie, zarządźcie święty post, ogłoście zgromadzenie”.

Czytaj całość →

Nieprawdopodobna bliskość Pana

<Pan jest blisko>. Radujemy się tym zapewnieniem. Bliski jest bowiem liturgiczny obchód Jego pierwszego przyjścia. Mocą liturgii Kościoła i wiary doświadczymy Jego przyjścia do nas, już bardzo niedługo. Mogą nas zmylić liturgiczne znaki. One ukrywają przychodzącego Pana, nie będzie widać Go fizycznie, ale NADEJDZIE z pewnością.

Czytaj całość →

Wielka Sobota

„Co się stało? Wielka cisza spowiła ziemię; wielka na niej cisza i pustka. Cisza wielka, bo Król zasnął. Ziemia się przelękła i zamilkła, bo Bóg zasnął w ludzkim ciele, a wzbudził tych, którzy spali od wieków. Bóg umarł w ciele, a poruszył Otchłań. Idzie, aby odnaleźć pierwszego człowieka, jak zgubioną owieczkę” (z Liturgii Godzin Wielkiej Soboty). W Wielką Sobotę Kościół milczy, nie sprawuje się Eucharystii (ani żadnych innych nabożeństw, z wyjątkiem Liturgii Godzin) jest to dzień wielkiej ciszy, a od chrześcijan oczekuje się, że będą w wewnętrznym skupieniu, przygotowywali się do Wigilii Paschalnej. Jest to czas trwania w Bożym pokoju, ufności w Słowo, pewności (…)

Czytaj całość →

Rozważanie na Wielki Piątek

W czwartek, po Mszy Wieczerzy Pańskiej, gdy Najświętszy Sakrament przeniesiony został do ołtarza adoracji (ciemnicy), w kościele nastała cisza. Ołtarz ogołocony, zniknął obrus (alegoria opuszczenia Jezusa przez uczniów i odarcia Go z szat), nie sprawuje się Eucharystii. Tak można opisać atmosferę Wielkiego Piątku – dnia, w którym Kościół rozmyśla nad Męką Pana, adoruje Krzyż, wspomina swoje narodzenie z boku Chrystusa umierającego na Krzyżu i wstawia się do Boga za zbawienie całego świata. Piątek ten upamiętnia wydarzenia, które rozpoczyna wyrok śmierci, a kończy ukrzyżowanie Chrystusa. Dla całego Kościoła to dzień pokuty, w którym obowiązuje wstrzemięźliwość (niespożywanie mięsa) oraz post (tylko jeden posiłek do syta w ciągu dnia). Chociaż (…)

Czytaj całość →

Rozważanie na Wielki Czwartek

O niezwykłości i wielkości Wielkiego Czwartku decydują wydarzenia, które wspominamy, a są nimi: ustanowienie Eucharystii i kapłaństwa. Jest to dzień szczególny, gdyż to w Wieczerniku, podczas Ostatniej Wieczerzy, Jezus wydaje się w ręce ludzi. Wydaje siebie, dając swoje Ciało i Krew, a więc ustanawiając Eucharystię. Wielki Czwartek stanowi swoiste preludium do obchodów Triduum Paschalnego w Kościele. Przed południem w kościele katedralnym odprawiona zostaje Msza św., której przewodniczy biskup i na której poświęcone zostają oleje: olej chorych, używany do ich namaszczania oraz olej krzyżma, którego zastosowanie jest szersze (sakramenty chrztu, bierzmowania i kapłaństwa, obrzędy namaszczenia kościołów i ołtarzy) i którego poświęcenie jest bardziej uroczyste. Wyrazem tego jest także nadanie (…)

Czytaj całość →