050179a4-2187-11e1-8e02-0025b511229e10 kwietnia br. grupa alumnów z naszego studentatu wzięła udział w konferencji pt.: „Nowoczesna szkoła wobec nowych zagrożeń społecznych”. Wydarzenie to zorganizowane zostało przez Centrum Doskonalenia Nauczycieli w Koninie. Prelegentem była Sędzia Anna Maria Wesołowska.

Spotkanie zawierało omówienie następujących tematów:

– współczesne zagrożenia społeczne: cyberprzemoc, stalking, grooming, wczesna inicjacja seksualna;
– rola szkoły w przeciwdziałaniu zagrożeniom, prewencja oraz niwelowanie skutków;
– procedura “Niebieskie Karty”.

Postać Sędzi Anny Marii Wesołowskiej jest dość znana szerokiemu gronu odbiorców przez popularny w swoim czasie program telewizyjny, którego była główną bohaterką. Ponad 30-letnia praktyka sędzi nauczyła ją, jak sama mówiła podczas konferencji, patrzenia na „drugą stronę medalu” jaka kryje się za zachowaniami przestępczymi szczególnie młodocianych. Zajmując się sprawami nieletnich przestępców postanowiła poświęcić szczególną uwagę problemom młodzieżowym.

Zagadnienia takie jak grooming, cyberprzemoc, stalking czy wczesna inicjacja seksualna nie są w centrum zainteresowań pedagogów. Powodem jest małe zainteresowanie ze strony nauczycieli prawdziwymi problemami nastolatków. Grooming, czyli uwodzenie dziecka za pomocą Internetu, którego celem jest zawieranie znajomości z nieletnimi i krzywdzenie ich. Problem ten nie wydaje się być obcym, ale profilaktyka jest zaniedbana. W 2007 roku 23% dzieci zawierało znajomości z dorosłymi przez Internet. Zawierała się w tym wymiana danych osobowych, zdjęć i wielu informacji o sytuacji życiowej. Dzisiaj już czterolatki korzystają z dostępu do sieci, a 9-latki zawierają stałe znajomości internetowe. Na dowód tego, sędzia podała przykład 13-letniej dziewczynki, która została wykorzystana przez dorosłego, z którym miała wielomiesięczny kontakt przez Internet. Oczywiście przez cały ten czas rodzice nie interesowali się jej znajomościami i kontaktami, bo zajęci byli własnym rozwodem. Stalking to fizyczne lub wirtualne zbliżanie się do osoby, natrętne komunikowanie się z nią wbrew woli, formułowanie gróźb, nachodzenie rodziny itp. Co istotne za to przestępstwo, podobnie jak za grooming grozi kara więzienia do lat dwóch.

grooming_portada

Problem zbyt wczesnego współżycia i tzw. „dzieci, które rodzą dzieci” obecnie zdarza się w prawie każdym gimnazjum. 19% chłopców i 14% dziewczyn rozpoczyna inicjację seksualną poniżej 14-go roku życia. Głównym tego powodem jest fala pornografii, która wylewa się z Internetu, telewizji i życia codziennego. Kultura jest przesiąknięta tematyką o podtekście seksualnym. Jest to jedna z głównych przyczyn takiego stanu rzeczy. Dzieci od 12-go roku życia uzależniają się od pornografii. Dlaczego rodzice o tym nie wiedzą? Przeważnie nie mają czasu by z dziećmi rozmawiać, wstydzą się tematu, albo boją się, że dzieci będą miały większą wiedzę od nich na „te” tematy. Czy słusznie?

Okazuje się, że przestępstwa młodocianych to 52 tys. na 120 tys. przestępstw dokonanych w Polsce w 2012 r. Liczne przykłady, przywołane przez sędzię Annę Marię Wesołowską, wskazują na próbę zwrócenia uwagi rodziców na dzieci. Przykro robiło się pedagogom na sali, którzy słyszeli historię 17-letniego chłopaka, który napadł z nożem na dziewczynkę po to, by zza ławy oskarżonych w kajdankach machać do ojca. Widział on w spotkaniu w areszcie lub na sali rozpraw jedyną możliwość zwrócenia na siebie uwagi rodzica, który jego i matkę dawno zostawił.

4784parents

Okazuje się, że wielu przestępstw można by uniknąć, gdyby rodzice, pedagodzy w szkole i nauczyciele współpracowali w wychowywaniu młodzieży. W dobie antywartości i cynizmu, demoralizacji (podziwie dla złych czynów), nieżyczliwości konieczne jest by odpowiedzialni za wychowanie nie obawiali się i nie czuli strachu przed stawianiem wymagań. Brak świadomości popełnianych przestępstw jest najczęstszym powodem, którym próbują się uniewinnić młodociani przestępcy.

Dołączamy tzw. „Apel dziecka do rodzica”, aby żaden z odpowiedzialnych za swoje pociechy i ci, którym zostały powierzone pod opiekę dzieci i młodzież nie czuli się obco przy stawianiu prawdziwych wymagań.

kl. Patryk Chmielewski SDB

Apel dziecka do rodzica

1. Nie psuj mnie, dając mi wszystko, czego zapragnę. Przecież niektórymi prośbami wystawiam Cię jedynie na próbę.
2. Nie obawiaj się czasem wobec mnie postępować twardo i zdecydowanie. Tego potrzebuję, bo to daje mi poczucie bezpieczeństwa.
3. Nie pozwól mi ukształtować złych nawyków. Ufam, że to Ty pomożesz mi zwalczyć je w zarodku.
4. Nie zachowuj się tak, abym czuł się młodszym niż jestem. To sprawia, że postępuję głupio, chcąc być dorosłym.
5. Nie karć mnie w obecności innych. Najbardziej skutkuje, gdy zwracasz mi uwagę w sposób spokojny i dyskretny.
6. Nie ochraniaj mnie przed konsekwencjami mojego złego zachowania. Potrzebne mi są równie bolesne doświadczenia.
7. Nie przejmuj się zbytnio, gdy mówię: „Nienawidzę Cię”. To nie Ciebie nienawidzę, lecz Twojej władzy nade mną.
8. Nie doprowadzaj do tego, abym swoje pomyłki uważał za niewybaczalne grzechy. To niszczy moje poczucie wartości.
9. Nie przejmuj się tak bardzo moimi małymi dolegliwościami. Czasami, to jedyny sposób, by zwrócić na siebie Twoją uwagę.
10. Nie gderaj. W przeciwnym razie będę się przed tym bronił, udając głuchego.
11. Nie składaj mi pochopnych obietnic. Czuję się bardzo zawiedziony, gdy ich potem nie dotrzymujesz.
12. Nie zapominaj, że zawsze za wszelką cenę staram się wyrazić, co czuję. Dlatego niekiedy popełniam błędy.
13. Nie przesadzaj z tą moją uczciwością. Czuję się przez to skrępowany i sprawia, że po prostu kłamię.
14. Nie zmieniaj zasad postępowania ze względu na układy. To wywołuje we mnie zamęt i utratę wiary w siebie.
15. Nie zbywaj mnie, gdy zadaję Ci pytania. W przeciwnym wypadku przestanę Cię pytać o cokolwiek, a odpowiedzi poszukam gdzie indziej.
16. Nie mów mi, że mój strach i obawy są głupie czy bezpodstawne. One naprawdę są bardzo realne.
17. Nigdy nie sugeruj, że tylko Ty jesteś doskonały i nieomylny. Przeżywam szok, gdy widzę, że taki nie jesteś.
18. Nigdy nie myśl, że usprawiedliwianie się przede mną i przepraszanie mnie jest poniżej Twojej godności. Twoje przyznanie się do winy budzi we mnie szacunek i serdeczność w stosunku do Ciebie.
19. Nie zapominaj, że rosnę szybko. Zapewne trudno Ci dotrzymać mi kroku, ale proszę Cię, postaraj się.

Źródło: http://www.forum.kobiet.pl/apel-dziecka-do-rodzica-t131287.html