Sakrament namaszczenia chorych, tak istotny i tak cenny dla wielu wiernych, którzy doświadczenie swojej wiary przeżywają głównie przez pryzmat choroby, często nie jest przez nas właściwie dowartościowany. Nie musi tak być.
XXX Sympozjum Liturgiczne, które odbyło się w dniu 21 października, w lądzkim klasztorze, zgromadziło wielu zacnych profesorów, wykładowców seminariów, kapelanów szpitalnych, alumnów i katechetów. Tym razem temat spotkania „Świadomość sakramentu chorych wczoraj i dziś” dotyczył jednej z najbardziej delikatnych sfer ludzkiego życia – cierpienia. Prelegentami, którzy pomogli nam zgłębić ten temat byli: ks. prof. dr hab. Jerzy Stefański, ks. prof. dr hab. Helmut Sobeczko, ks. dr hab. Erwin Mateja, ks. dr Mateusz Potoczny, dr hab. n. med. Tomasz Piorunek oraz ks. dr Radosław Błaszczyk. Sympozjum zostało objęte patronatem Radcy Generalnego Salezjanów dla Europy Centralnej i Północnej ks. dr. Tadeusza Rozmusa oraz Towarzystwa Naukowego Franciszka Salezego.
Na wstępnie rektor seminarium ks. dr hab. Mariusz Chamarczuk skierował słowa powitania i wprowadzenia w tematykę, a sesję przedpołudniową rozpoczął ks. dr Radosław Błaszczyk, który jest wykładowcą liturgiki w naszym seminarium. Część wykładową prowadził ks. prof. Jerzy Stefański. Wysłuchaliśmy czterech, bardzo ciekawych referatów, po czym udaliśmy się na wydarzenie centralne – Eucharystię w naszym lądzkim kościele. Warto dodać, że ciekawym doświadczeniem jest uczestniczenie w sympozjum, w którym nie wykłady, odczyty i panele dyskusyjne są najważniejsze, ale zdecydowanie w centrum znajduje się wspólna liturgia – spotkanie żywego Chrystusa w Eucharystii. Wiedza bowiem, którą dzielili się z nami prelegenci podczas swoich wystąpień, miała nie tyle rozwijać naszą wiedzę teoretyczną, teologiczną, czy pogłębić naszą znajomość liturgiki, ale przybliżyć nam w sposób realnie żywy tematykę jednego z sakramentów Kościoła. Celem wygłaszanych treści, bez wątpienia, było ukazanie głębi i sensu sakramentu namaszczenia chorych w taki sposób, by czas poświęcony na teoretyczne rozważania procentował i owocował w przyszłości. Ten praktyczny aspekt zdobytej wiedzy jest na pewno szczególnie ważny dla przybyłych na sympozjum kleryków i zakonników z innych seminariów, m.in. z WSD Towarzystwa Chrystusowego dla Polonii Zagranicznej w Poznaniu, ASD w Poznaniu, WSD TS w Krakowie, czy WSD Misjonarzy Świętej Rodziny w Kazimierzu Biskupim, którzy studiując filozofię i teologię przygotowują się także do posługi duszpasterskiej wśród ludzi chorych i cierpiących. Po Uczcie Eucharystycznej udaliśmy się na obiad, po którym nastąpiła dalsza część referatów, zakończona dyskusją i podsumowaniem obrad przez ks. Radosława.
Choć temat sympozjum („Świadomość sakramentu chorych wczoraj i dziś”) mógł wydawać się bardzo powszedni i szeroko omówiony zarówno w oficjalnym nauczaniu Kościoła, jak i w różnych wypowiedziach, naukach i katechezach, to jednak najważniejsza jest świadomość, że każdy sakrament w swojej istocie jest osobistym spotkaniem z Chrystusem. Temat pozostanie niewyczerpany i nigdy nie zostanie omówiony na tyle szeroko, by o nim nie pisać i nie mówić, by nie urządzać kolejnych konferencji i sympozjów, chociażby XXXI Sympozjum Liturgicznego w Lądzie, za rok. Na wszelki wypadek już zapraszamy!
