Śladami cysterskiego szlaku – Kołbacz, Paradyż, Przemęt

 Pasja i rozwijanie swoich zainteresowań to ważne elementy życia alumnów seminaryjnej wspólnoty w Lądzie nad Wartą. Dlatego jak co roku również i tej wiosny grupa ośmiu seminarzystów – przewodników po lądzkim pocysterskim klasztorze udała się  wraz z ks. Markiem Babiczem – opiekunem koła przewodników w naszym seminarium na wyjazd szlakiem pocysterskich opactw ziem zachodnich. Podróż rozpoczęliśmy w sobotę 23 kwietnia, udając się pod Szczecin do miejscowości Kołbacz.  Na miejsce dotarliśmy późnym popołudniem. Przywitał nad tam serdecznie ks. proboszcz tamtejszej parafii NSPJ, który przybliżył nam historię pocysterskiego kościoła w Kołbaczu oraz ruin klasztoru, do którego już pod koniec XII wieku przybyli cysterscy mnisi z duńskiego (…)

Czytaj całość →

Poszukując „szarych” mnichów

Grono lądzkich przewodników ostatni weekend spędziło w poszukiwaniu mnichów cysterskich, którzy żyją, modlą się i pracują na ziemiach polskich.  W piątkowy wieczór dotarliśmy do pierwszego klasztoru w Sulejowie. Ogromne mury opactwa widoczne były  już przy wjeździe do miasteczka. Byliśmy pod wrażeniem romańskiej świątyni klasztornej z XIII wieku. Właśnie tu zobaczyliśmy pierwszego cystersa, który oprowadził nas po klasztorze. Następnie udaliśmy do Świętej Katarzyny, małej miejscowości znajdującej się w górach świętokrzyskich, gdzie siostry bernardynki przyjęły nas na nocleg i ugościły kolacją. W sobotę po Mszy świętej  dotarliśmy do sanktuarium św. Krzyża. Pobenedyktyńskie opactwo „Św. Krzyż” stoi na samym szczycie góry, skąd mieliśmy okazję podziwiać (…)

Czytaj całość →

Królowie i Biskupi – VIII Festiwal Kultury Słowiańskiej i Cysterskiej

Król i biskup to najważniejsze postacie średniowiecznej Europy. Obaj bowiem reprezentowali władzę, która w ówczesnym przekonaniu, wyrażonym wcześniej przez świętego Pawła z Tarsu, pochodziła od Boga. Widocznym znakiem Jego namiestnictwa był obrzęd namaszczenia olejami świętymi, który towarzyszył zarówno koronacji królewskiej, jak też inauguracji pontyfikatu biskupiego. W ten sposób stawali się pomazańcami Bożymi, którym poddani, a zarazem wierni Kościoła Chrystusowego, winni byli okazywać szacunek, lojalność i posłuszeństwo. W zamian oczekiwali harmonijnej współpracy w sprawowaniu rządów, gdzie sprawy świeckie podlegać miały królowi, zaś duchowe – biskupowi. Wymagano też, by władca bronił wiary i troszczył się o instytucje kościelne, natomiast (…)

Czytaj całość →