„…Ten czas łaski przywraca naszej duszy głęboką jedność w Jezusie Chrystusie i ożywia nasze oczekiwanie na Jego powtórne przyjście” – tak mówią Konstytucje Salezjańskie o rekolekcjach zakonnych. Dla nas tym czasem łaski były dni od 29 stycznia do 4 lutego, w których jako alumni I i II kursu przeżywaliśmy nasze rekolekcje.
Doroczne rekolekcje, wzorem lat ubiegłych, przeżywaliśmy w Licheniu. Nauki rekolekcyjne wygłosił nam ks. Witold Drzyzgiewicz SDB. Był to ważny czas dla każdego z nas. Jeszcze bardziej mogliśmy oddać się modlitwie, a najważniejszym zadaniem było właśnie przebywanie w obecności Pana Jezusa. Cały program dnia był tak zaplanowany, aby nam to maksymalnie ułatwić. Codziennie słuchaliśmy ciekawych konferencji rekolekcjonisty, a także mieliśmy czas, by w ciszy adorować Chrystusa w Najświętszym Sakramencie. Najważniejszym punktem dnia była Eucharystia. W ramach rekreacji mogliśmy zwiedzać licheńskie sanktuarium, rozmawiać ze współbraćmi, albo po prostu iść na spacer.
Dnia 2 lutego, w święto Ofiarowania Pańskiego, siedmiu z nas pojechało do Gniezna, by w katedrze uczestniczyć we Mszy świętej dla osób konsekrowanych, której przewodniczył Pasterz Kościoła Gnieźnieńskiego Prymas Polski abp Wojciech Polak. Mogliśmy razem z członkami innych zakonów i zgromadzeń modlić się i dziękować Bogu za dar życia i powołania do życia konsekrowanego. Była to też okazja do wymiany doświadczeń oraz poznania innych charyzmatów zakonnych. Te dni odnowy ducha zakończyliśmy w sobotę uroczystą Eucharystią, w czasie której odnowiliśmy profesję zakonną.
Gdy, podczas ostatniego dnia, dzieliliśmy się miedzy sobą świadectwem tego jak przeżywaliśmy ten, jak mówią nasze Konstytucje w art. 91 „święty czas odnowy ducha”, mogliśmy zobaczyć, jak bardzo Pan Bóg przemieniał każdego z nas. Wierzymy, że wracamy lepsi, silniejsi, wypełnieni i ożywieni Duchem Świętym. Mamy nadzieję, że ten czas przyniesie wiele owoców duchowych, które pomogą nam jeszcze bardziej otworzyć się na drugiego człowieka – szczególnie młodego i potrzebującego.
