AdiHip hop jest kulturą ulic, która narodziła się w latach siedemdziesiątych XX wieku w Nowym Yorku na Bronxie. Składa się z 5 elementów: dj-ing, rap, break dance, graffiti i ogólnej wiedzy, która jest spoiwem pozostałych elementów. Całość tworzy hip hop.

Rap jest z jednym z elementów kultury hip hopu. Jest jedynym z najlepiej rozwiniętych gatunków muzycznych w Polsce, w którym ludzie bardzo utożsamiają się z tekstem w utworach, co widoczne jest przez noszenie bluz czy koszulek z cytatami. Raperzy w swoich utworach mówią przede wszystkim o życiu, swoich doświadczeniach, przemyśleniach, wydarzeniach, które zostawiły jakiś ślad po sobie, często też wyrażają bunt i otwarcie mówią, co im się nie podoba.  Wiele z kawałków rapowych jest o wychodzeniu z życiowego „bagna”, o tym, że pomimo, iż dotknęło się już w życiu dna, to nie oznacza, że jest się nikim, ale że dzięki wierze w siebie i we własne możliwości można z tego wyjść. Zachęcają one do wzięcia życia w swoje ręce i przeżywania go tak, aby później nie żałować swoich wyborów. Innymi słowy rap jest o życiu. „Jakie życie taki rap, w nim zawarte jest wszystko” (Peja –„Mój rap moja rzeczywistość”).

Niektórzy raperzy w swoich tekstach odnoszą się też do doświadczenia Boga, jak On działał i zmieniał ich życie. Niektóre są typowym wołaniem do Boga, kiedy wszystko legło w gruzach i pozostał tylko Bóg, który może pomóc.

„Często mam takie chwile jak w najgorszym horrorze
Myślę Boże, czy jeszcze coś gorszego stać się może
Może ty mi pomożesz, gdy świat mój nagle legnie w gruzach
Powiedz, czy mi się uda znaleźć spokój w życia trudach?” (Grammatik – „Każdy ma chwile”)

„Modlę się często do Pana na górze
o to, żeby moi ludzie dali radę w tym brudzie.” (Peja – „Trudny dzieciak 2”)

Inne też mają charakter, można powiedzieć, typowo ewangelizacyjny, zachęcający do nawiązania relacji z Bogiem i pokazujący Go w zupełnie inaczej od tego, jak sobie Go wyobrażają słuchacze. Piszący takie teksty reprezentują chrześcijański gatunek rapu, w którym poruszany jest głównie temat wiary.

My jako ludzie zostaliśmy stworzeni jako wolni, zdolni do wolnego wyboru i Pan Bóg naszej wolności nigdy nie narusza. Rap często pokazuje nam niewłaściwe wybory ludzi czy też sytuacje, które często wydawały się bez wyjścia. A jednak dzięki własnemu samozaparciu i chęci zmiany swojego życia ludzie są w stanie przejść nad tymi trudnościami i osiągnąć swoje cele. „Gdzie jednak wzmógł się grzech, tam jeszcze obficiej rozlała się łaska.”(Rz 5, 20b)

Rap może być i jest dobrym narzędziem do siania pozytywnych wzorców i propagowania wśród młodzieży prawidłowych zachowań, gdyż może pokazywać, że z wielu nawet największych trudności i porażek można wyjść, pod warunkiem, by nie spoczywać na laurach, ale wziąć odpowiedzialność za swoje życie. Może też być nośnikiem Ewangelii i docierać do najciemniejszych zakątków ulic, gdzie dawno o Jezusie nie słyszano.

Adrian Arkita SDB