Wszyscy, którzy idą za obcymi bogami, pomnażają swoje udręki – mówi Psalm 16.
Żal za grzech; przyznanie się do swej winy; modlitwa, nawet ta odmawiana w ukryciu oraz szczere pragnienie nawrócenia i doznania miłosierdzia przybliżają do prawdziwego Boga.
„Modlitwa udręczonego, czyli żal i smutek uzdrowione miłosierdziem” to krótka inscenizacja ewangelizacyjna napisana przez kl. Damiana Okroja SDB. Opowiada
Główny bohater to młody chłopak, który na zewnątrz zgrywa twardziela, ale w sercu jest bardzo poraniony. Widok krzyża, bycie z nim sam na sam, prosta modlitwa, momentami przepełniona złością, gniewem i niezrozumieniem sprawia, że młodzieniec nawraca się. Poznaje Boga, który cierpiał jak on, niosąc na Kalwarię krzyż. Zaczyna rozumieć, że nie jest pierwszym, który nie został zaakceptowany, czuje się odrzucony, opuszczony, który ciągle się lęka… Zrozumiał w końcu, że Jezus przeszedł już tę drogę i zwyciężył! Zaprzyjaźnił się z Jezusem i chętnie podjął się dźwigania krzyża cierpienia. Już wie, że nie ominie go ciężar, który przygniata. Wie też, że są wokół niego ludzie dobrej woli jak Maryja, Szymon z Cyreny, św. Weronika. Są to bliskie osoby, które pomogą mu iść i walczyć o Dobro. Pomocą jest modlitwa, spotkanie z Jezusem i przede wszystkim spowiedź, która gładzi grzech i czyni duszę mocniejszą w zdobywaniu Nieba!
Całość kończy się przyjęciem zaproszenia Pana do dźwigania krzyża, bo tylko przez to można osiągnąć szczęście, ale przede wszystkim zrozumieć siebie i wszystko, co dzieje się wokół mnie.
Scenka ewangelizacyjna została wystawiona w kościele parafialnym w 4 Niedzielę Wielkiego Postu, w Niedzielę Radości. Wzięli w niej udział salezjanie, animatorzy oratorium oraz parafianie.
Trzeba pamiętać, że krzyż jest bramą do nowego życia, do zjednoczenia z Bogiem; jest znakiem miłości Boga do człowieka i zarazem zaproszeniem do miłowania tak jak Jezus. „Krzyż. Spójrz na krzyż” – to słowa, które powtarza w tym przedstawieniu Jezus kilkakrotnie, pragnąc, by młodzieniec skupił się w końcu na propozycji Boga, a nie tylko na sobie. Udało mu się! Pozwolił, by Chrystus w nim zwyciężył!
Kl. Damian Okroj sdb